woensdag 4 april 2012

Bangkok hel? Neen! De universiteit hel? Ja!

Het is woensdag 4 april, onze vierde dag op de universiteit. Na een les bijwonen op maandag hebben nog niets gedaan. Gisteren hebben we onze planning gekregen (om 7.45u kregen we telefoon dat we niet om 8.30u verwacht worden, maar pas om 13u) en het ziet er naar uit een saaie maand te worden. We moeten slechts 10 dagen naar de universiteit, al de andere dagen hebben we vrij. Klinkt leuk maar dat is het niet als er niets te beleven valt.

Morgen moeten we een dagje lesgeven en de lesonderwerpen die we moeten geven zijn: the article en nouns. Eenvoudige onderwerpen, maar niet eenvoudig om er 5,5u les over te geven. Maar goed als echte Belgische leerkrachten zorgen we voor een goede voorbereiding. Onze 4 studenten zijn studenten die een tekort hadden voor Engels, ze krijgen nu 3 leerkrachten om hen enkele bijlessen te geven. Ze zullen dus zeer actief moeten meewerken..

Vanavond gaan we naar de supermarkt met Pi Nok “speelgoed” kopen! Ik kijk er naar uit..

Het is nu 19.30 en deze middag was ik dolgelukkig dat we naar Surin gingen winkelen, helaas is dit gevoel nu volledig anders. De leerkracht die ons zou meenemen heeft op de laatste minuut laten weten dat ze niet kan en dat ze het de hele week te druk zal hebben om met ons op stap te gaan. We hebben fietsjes gekregen, maar dat zijn echt geen fietsen waar je 5 km op kan fietsen. We voelen ons echt achtergelaten want hier is niets te doen en het kan ook niemand wat schelen. We zijn dus zeer erg teleurgesteld in de Thaise leerkracht die ons zou begeleiden hier aan de universiteit.

We zijn dan maar zelf op zoek gegaan naar een bus die ons naar Surin kon brengen. We hebben een bus gevonden en we hebben in een winkel een voetbal en een berg snoep en koeken gekocht (die laatste zijn om de frustraties weg te eten). Als we terugkomen op de universiteit begint het te regenen, te bliksemen en te donderen.. We gaan op zoek naar een restaurantje om iets te eten maar door het onweer is alles gesloten. We trekken ons dan maar terug naar onze kamer, Sam sluipt deze keer mee in ons gebouw om een boterhammetje te eten. Het is gezellig maar het is nog niet gedaan met ons “geluk”. Plots valt overal de elektriciteit uit. Hier zit ik ondertussen bijna een uur in het donker. Binnen 15 minuten is de batterij van mijn laptop plat en heb ik dus geen idee wat te doen.. Oh ja, tijdens het schrijven van de vorige zin heb ik een kakkerlak vermoord. Door de regen zullen de insecten een weg naar binnen zoeken, maar onze slaapkamer is geen hotel voor grote vieze beesten..

Ik neem nu afscheid en ik laat jullie snel weten hoe het hier verder verloopt op de universiteit. Ik hou nog steeds van Thailand maar AAAaaaah de universiteit is ****!!!!  

maandag 2 april 2012

Aankomst op de universiteit Rajamangala!

Het huis van ons gastgezin in Prasat. Een jonge dame van 26
met een zoontje, Fork, 9 maand "oud".
Afscheid nemen van een SUPER vrouw!

Op 1 april zijn we aangekomen op de universiteit Rajamangala in Surin. De universiteit is gespecialiseerd in technologische richtingen. Engels is hier een bijvak dus ik ben benieuwd naar het niveau van onze studenten! Voor we een rondleiding krijgen op de campus krijgen we onze kamers toegewezen. Deze maand krijg ik een nieuwe roommate, namelijk Sally! Sam slaapt in een ander gebouw, helemaal alleen op een kamer met vier bedjes. De eerste indruk die ik had van onze kamer was niet zo positief. De kamer lijkt op een gevangeniscel uit oude Amerikaanse films. Dus niet zoals de luxe cellen in België. Niet dat ik luxe nodig heb, maar ik mis de huiselijke sfeer van in onze gastgezinnen. We hebben 2 metalen bedjes, een antieke ijskast, 1 metalen kleerkast, 2 metalen zeteltjes met bruine bekleding, witte muren en 2 zoemende TL-lampen. Misschien klinkt dit goed voor jullie en qua meubilair is het ook goed voor ons, maar we missen gezelligheid. De vrouwelijke toets.. Om ons te wassen moeten we op het balkon gaan staan, waar trouwens een metalen balustrade is over de hele breedte en hoogte, zodat je niets of niemand in je kamer kan smokkelen. Een douche kunnen we nemen terwijl we op onze Westerse(!) toilet zitten, achter een deurtje dat openzwaait tijdens het douchen.

’s Avonds heeft onze toekomstige collega Pi Eve fietsen gebracht, drie oranje mountainbikes met mandje en draagstoel. We zijn meteen een ritje gaan maken op de campus en ik ben onder de indruk van de omvang.

Onze cel met tralies op het terras.

Deze morgen werden we opgepikt door het hoofd van de taalfaculteit. Een zeer vriendelijke dame die merkbaar zeer zenuwachtig was om ons te ontmoeten. Aangekomen op de campus brengen 3 studenten ons met hun scooter naar het gebouw waar we een les “English conversation for daily life” zullen volgen. De les ging vandaag over telefoneren. In het werkboek stonden enkele conversaties uitgewerkt. De studenten moesten tijdens de les (9u – 11u) een dialoogje bestaande uit 5 zinnen studeren en daarna oefenen met ons. De eerste keer dat de studenten bij ons moesten komen mochten ze hun boek nog gebruiken. De tweede keer was het voor punten en dan mochten de studenten maximum 3 keer in hun boek kijken.. Sommige studenten keken de hele tijd, maar het minimum dat we de studenten mochten geven was 2,5/5. Het resultaat was dus dat sommige studenten de conversatie studeren zonder dat ze weten wat ze zeggen en andere studenten lezen voor uit hun boek. Wat het nut was van deze oefening is nog steeds onduidelijk voor mij. Het niveau van de leerlingen is niet hoger dan het niveau in het tweede middelbaar in België. Ook de manier waarop de taal aangeleerd wordt lijkt me nutteloos. De leerkrachten spreken steeds Engels tot ze iets voorlezen uit een boek wat de leerlingen dan moeten herhalen of studeren zonder dat ze de betekenis onder de knie hebben. Maar goed, hierover kom ik vast en zeker meer te weten de komende weken.

Deze namiddag waren we al vrij. We zijn enkele uurtjes gaan fietsen en dat was zeer leuk! We zijn vele restaurantjes tegengekomen, winkeltjes, mooie bomen, planten én schorpioenen! Deze middag en avond zijn we met z’n drietjes gaan eten en het is ons gelukt om lekker eten te bestellen in het Thai! Flink, al zeg ik het zelf!

Morgen gaan we onze planning bespreken en woensdag gaan we in The Big C, een zeer grote supermarkt, pingpong balletjes en een voetbal kopen. Op de campus is nu alles gesloten omdat het grote vakantie is, en daardoor is hier alles gesloten! Hier valt dus niets te beleven, vandaar dat we speelgoed gaan kopen om onszelf te entertainen..