Welkom in Cambodja!

Het is zondag 6 mei, in België ligt iedereen nog in bed maar ik heb al hard gewerkt! Samen met Sam heb ik de was gedaan. Volgens Europese normen is dat niet zwaar werken, maar als je alles met de hand moet doen, ben je toch een uurtje zoet. In het zonnetje, onder de palmbomen, hangen nu onze kleren te wapperen..

Als ontbijt hebben we vandaag een soepje met zeewier gekregen. De smaak was vreselijk en ik ben plots heel fier op mezelf dat ik nog niet alle speculaas uit België heb opgegeten. Tijdens het ontbijt was ik in een voetbalmagazine aan het bladeren, geheel vrijwillig, en kijk eens wat ik ontdekt heb in de Thaise pers..

Suarez die de Gouden Schoen heeft gewonnen!
Dat is al eventjes geleden, maar ik vond het toch leuk om dat in een Thais magazine te zien..

Gisteren hebben we wel een uitstap gemaakt. We zijn met z’n drietjes ongeveer 30 minuten naar het buitenland gegaan, namelijk naar Cambodja. Ons visum zou vervallen op 7 mei, dus we hadden weer een stempel nodig. Aan de grens stonden er zeer veel auto’s en busjes maar er waren geen mensen te bespeuren en al snel werd ons duidelijk waarom. In Thailand is gokken verboden, daarom hebben de slimme Cambodjaanse ondernemers drie grote casino’s gebouwd vlak over de grens! Maar echt, grote casino’s. Ik ben in één van de casino’s binnengeweest, niet om te gokken maar voor een sanitaire stop, en het krioelde er van de Thai, jong en oud. Ik denk niet dat we in België zo’n grote casino’s hebben maar ik ben blij dat ik het toch eens met eigen ogen heb kunnen zien. ‘k Vind het persoonlijk wel een rare hobby voor de Thai uit deze streek. Isaan is een zeer arm gebied en toch zitten er honderden mensen met hun geld te spelen. Waarschijnlijk hopen ze op een beetje geluk..

De ingang van een van de casino's.
Binnen moest ik meteen mijn fototoestel afgeven..

Welkom in Cambodja!! (Toch voor 30 minuten..)

Nadat we onze stempels gekregen hebben én we veel te veel betaald hebben voor onze papieren, geld dat je meteen in de zakken van de loketbediende ziet verdwijnen, mogen we weer in Thailand verblijven. Twee militairen bestuderen ons visum nog even, al lijkt het meer op een vleeskeuring, maar hoe dan ook, we zijn goedgekeurd en we zijn weer welkom. We mogen blijven tot en met twee augustus, maar geen nood, we komen in juni naar huis.

Nadien zijn we naar de grote grensmarkt geweest. Een zeer grote markt waar je werkelijk alles kan kopen. Meubels, kledij, schoenen, handtassen, camera’s, gsm’s, eten, auto-onderdelen, plastieken borden, tassen en bestek (waar alle Thai en de restaurants gebruik van maken), knuffelberen, tapijten, gordijnen,.. Deze markt is niet te vergelijken met de grootste markt van Thailand in Bangkok, dat was een markt vol souvenirs, speciaal voor toeristen. Het enige gemeenschappelijke zijn de vele namaakproducten.

Een uur en een chocolate-ice later, rijden we terug naar ons dorpje. Genieten we van een rustige avond en beseffen we dat er weer een week voorbij is gevlogen..

Om af te sluiten nog een kort bericht voor mijn papa. Op de markt heb ik kunnen weerstaan aan de vele schoenen die er stonden, wel ben ik nu in het bezit van een nieuwe handtas, hoe dat is gebeurd, weet ik zelf niet meer..